وی درباره مساحت سلول خود نیز گفته كه سلولش حدود سه و نیم در دو و نیم متر بوده و او آن را از ترس سوسك‌ها تمیز نگه می‌داشته است.شورد درباره نوع غذای زندان نیز گفته كه غذاها معمولا تكراری بوده است؛ موقع صبح به او نان و پنیر و برخی اوقات میوه می‌دادند و بعد از ظهر نیز برنج همراه با نوعی گوشت غذایش بوده است.
روزنامه ابتكار نوشت:
حرف‌های متناقض ساراشورد متهم آمریكایی كه با رأفت نظام اسلامی با قید وثیقه آزاد شد، در جدیدترین مصاحبه خود كه توسط هفته نامه نیوزویك انجام شده، بیشتر به چشم می‌خورد.
وی از یك سو از فضای وحشت آلود زندان اوین سخن گفته كه هیچ كس، فرد دیگری را نمی‌دید و حتی شبانه روز مشخص نبود، اما از سوی دیگر می‌گوید كه زنان ایرانی در بند، برای او آهنگ مایكل جكسون می‌خواندند و به زبان انگلیسی به او می‌گفتند كه دوست دارند سریعتر آزاد شود!!
البته مشخص نكرده چگونه زنان زندانی در اوین او را می‌شناختند، اینقدر انگلیسی بلد بودند و مایكل جكسون حفظ می‌كردند!
وی درباره مساحت سلول خود نیز گفته كه سلولش حدود سه و نیم در دو و نیم متر بوده و او آن را از ترس سوسك‌ها تمیز نگه می‌داشته است.شورد درباره نوع غذای زندان نیز گفته كه غذاها معمولا تكراری بوده است؛ موقع صبح به او نان و پنیر و برخی اوقات میوه می‌دادند و بعد از ظهر نیز برنج همراه با نوعی گوشت غذایش بوده است.
به گفته خود این متهم آمریكایی، وی در نه ماه آخر حضور در زندان، تلویزیون داشته، كتاب در اختیارش می‌گذاشتند و تماس تلفنی نیز برقرار می‌كرده است اما در ادامه می‌گوید كه”همیشه از این هراس داشته است كه نتواند به مادرش خبر زنده بودنش را بدهد!
حرف‌های متناقض ساراشورد متهم آمریكایی كه با رأفت نظام اسلامی با قید وثیقه آزاد شد، در جدیدترین مصاحبه خود كه توسط هفته نامه نیوزویك انجام شده، بیشتر به چشم می‌خورد.
وی از یك سو از فضای وحشت آلود زندان اوین سخن گفته كه هیچ كس، فرد دیگری را نمی‌دید و حتی شبانه روز مشخص نبود، اما از سوی دیگر می‌گوید كه زنان ایرانی در بند، برای او آهنگ مایكل جكسون می‌خواندند و به زبان انگلیسی به او می‌گفتند كه دوست دارند سریعتر آزاد شود!!
البته مشخص نكرده چگونه زنان زندانی در اوین او را می‌شناختند، اینقدر انگلیسی بلد بودند و مایكل جكسون حفظ می‌كردند!
وی درباره مساحت سلول خود نیز گفته كه سلولش حدود سه و نیم در دو و نیم متر بوده و او آن را از ترس سوسك‌ها تمیز نگه می‌داشته است.شورد درباره نوع غذای زندان نیز گفته كه غذاها معمولا تكراری بوده است؛ موقع صبح به او نان و پنیر و برخی اوقات میوه می‌دادند و بعد از ظهر نیز برنج همراه با نوعی گوشت غذایش بوده است.
به گفته خود این متهم آمریكایی، وی در نه ماه آخر حضور در زندان، تلویزیون داشته، كتاب در اختیارش می‌گذاشتند و تماس تلفنی نیز برقرار می‌كرده است اما در ادامه می‌گوید كه”همیشه از این هراس داشته است كه نتواند به مادرش خبر زنده بودنش را بدهد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر